Σάββατο 21 Ιανουαρίου 2012

Ροχαλητό… τέλος

Κοιμάστε και ροχαλίζετε; Το ροχαλητό δεν είναι μόνο μία απλή ενόχληση, η οποία μόνο ευχάριστη δεν μπορεί να είναι … για τους γύρω σας.

Ακολουθήστε λοιπόν τους τρόπους αντιμετώπισής του για να μην είναι αναγκασμένοι και οι γύρω σας να σας υπομένουν.
Αρχικά να θυμάστε ότι πρέπει να αποφύγετε τη χρήση αλκοόλ και φαρμάκων που μειώνουν την αναπνοή. Καλό είναι να κόψετε το κάπνισμα ή να το μειώσετε. Πρέπει να προσέχετε και τις ποσότητες του φαγητού που καταναλώνετε και να θυμάστε ότι πρέπει να γυμνάζεστε.

Εάν μάλιστα ανήκετε στην κατηγορία των ανθρώπων που έχουν παραπανίσια κιλά, χάστε βάρος. Προσπαθήστε να αλλάξετε και τρόπους που εφαρμόζετε όταν κοιμάστε. Δηλαδή να σηκώνετε το κεφαλάρι του κρεβατιού σας και να μην χρησιμοποιείτε πολλά μαξιλάρια. Μην ξεχνάτε πάντως να έχετε ανοιχτό κάποιο παράθυρο για να μπαίνει στο χώρο αέρας. Εάν πάλι δεν τα καταφέρνετε, δουλειά κάνουν και τα αυτοκόλλητα που υπάρχουν στο εμπόριο.

To κάπνισμα παράγοντας στυτικής δυσλειτουργίας

Το κάπνισμα είναι η πιο κοινή συνήθεια που συνδέεται με την ανάπτυξη στυτικής δυσλειτουργίας. Παρά το ό,τι οι καπνοβιομηχανίες … στις διαφημιστικές εκστρατείες τους επιχειρούν να συνδέσουν τον ανδρισμό ή την ενηλικίωση με το τσιγάρο, οι καπνιστές παρουσιάζουν σε νεαρότερες ηλικίες προβλήματα στύσης, λόγω της τοξικής δράσης του καπνού στα αγγεία του πέους. Δυστυχώς, λόγω ελλιπούς πληροφόρησης η πραγματικότητα αυτή δεν είναι αντιληπτή στο ευρύ κοινό, στην Ελλάδα.

Οι μηχανισμοί ανάπτυξης στυτικής δυσλειτουργίας στον καπνιστή είναι σύνθετοι. Ο άκαυστος καπνός περιέχει νικοτίνη, καρκινογόνες ουσίες και τοξίνες, με την καύση όμως οι βλαπτικές ουσίες σύμφωνα με επιστημονικές έρευνες πολλαπλασιάζονται λόγω της εξαέρωσης, της πυρόλυσης της πυροσύνθεσης του καπνού και των άλλων χημικών προσθέτων που χρησιμοποιούνται για την παρασκευή των διαφόρων ειδών τσιγάρου. Η νικοτίνη, η κύρια εθιστική ουσία στο τσιγάρο, αποδίδεται πολύ γρήγορα στον εγκέφαλο και προκαλεί εξάρτηση. Οι εθισμένοι στην νικοτίνη καπνιστές ρυθμίζουν αυτόματα την πρόσληψη νικοτίνης βάσει των επιπέδων της στο αίμα καπνίζοντας όταν απαιτείται ώστε να προκληθούν τα ψυχοδραστικά αποτελέσματα της νικοτίνης και να αποφευχθούν τα συμπτώματα στέρησης.

Το κάπνισμα αλλοιώνει τα επίπεδα μονοξειδίου του αζώτου, το ενδοθήλιο και την ελαστικότητα των αγγείων του ανδρικού γεννητικού συστήματος και προάγει την ανάπτυξη δυσλειτουργίας του ενδοθηλίου. Αυξάνει τα επίπεδα του ινωδογόνου, μιας μεταβλητής που έχει συνδεθεί με αυξημένη επίπτωση αθηρωμάτωσης των αγγείων που τροφοδοτούν το ανδρικό γεννητικό σύστημα. Υπάρχει πολλαπλή αλληλεπίδραση του καπνίσματος με άλλους παράγοντες που προάγουν την γήρανση και την αθηροσκλήρυνση των αγγείων όπως η υπέρταση, η αυξημένη χοληστερόλη, ο διαβήτης, το μεταβολικό σύνδρομο.

Σύμφωνα με μελέτες η δυσμενής επίδραση του τσιγάρου συνδέεται τόσο με τον αριθμό των τσιγάρων που καταναλώνονται όσο και με την διάρκεια του καπνίσματος. Σύμφωνα με έρευνες οι καπνιστές έχουν διπλάσιο κίνδυνο εμφάνισης στυτικής δυσλειτουργίας συγκριτικά με τα άτομα που δεν κάπνισαν ποτέ. Η δυσμενής επίδραση του τσιγάρου είναι περισσότερο εμφανής στην δεκαετία σαράντα – πενήντα με τους μη καπνιστές να εμφανίζουν στυτικά προβλήματα σε μεγαλύτερες ηλικίες.

Επιπρόσθετα το κάπνισμα αναστέλλει την απελευθέρωση μονοξειδίου του αζώτου από κύτταρα του φυσιολογικού ενδοθηλίου και από χολινεργικές παρασυμπαθητικές και μη αδρενεργικές μη χολινεργικές οδούς, που κινητοποιούνται κατά την διάρκεια της στύσης, μετά την χορήγηση ορισμένων θεραπευτικών σκευασμάτων. Έτσι το κάπνισμα μειώνει την αποτελεσματικότητα ορισμένων θεραπευτικών παρεμβάσεων, που χρησιμοποιούνται για την αποκατάσταση του προβλήματος.

Τι πρέπει να γνωρίζετε για τα φάρμακα εναλλακτικής ιατρικής

Τα φάρμακα της εναλλακτικής ιατρικής μπορούν να χρησιμοποιηθούν συμπληρωματικά σε νοσήματα, στα οποία η συμβατική φαρμακολογική αντιμετώπιση απαιτεί υψηλές … δόσεις χημικών φαρμάκων και συντελούν στην μείωση της δοσολογίας τους.

Εφαρμόζονται επίσης εναλλακτικά σε νοσήματα, στα οποία οι παρενέργειες από την μακροχρόνια χρήση του χημικού φαρμάκου υπερβαίνουν το όφελος. Βοηθούν τον οργανισμό να προσαρμοστεί σε νέες συνθήκες, οι οποίες δεν αποτελούν νοσηρές καταστάσεις, όπως είναι η εμμηνόπαυση. Συντελούν στην αντιμετώπιση προβλημάτων, όπως είναι η πολυφαρμακία, η αντίσταση των μικροβίων στα αντιβιοτικά, οι τοξικές παρενέργειες φαρμάκων.

Παράλληλα όμως, οι εναλλακτικές θεραπευτικές πρακτικές, δεν δύνανται να εφαρμοστούν καθολικά σε όλους τους ασθενείς και σε όλες τις ασθένειες.

Οι εναλλακτικές θεραπείες δρουν ελάχιστα ή καθόλου όταν υπάρχει έντονη λειτουργική διαταραχή του αμυντικού συστήματος, η οποία οφείλεται σε σημαντική φθορά του χρόνου, σε ανθυγιεινή ζωή και καταχρήσεις, σε κακή κληρονομικότητα, σε σοβαρούς ψυχολογικούς παράγοντες ή σε σοβαρό χρόνιο νόσημα, σε περιπτώσεις μάλιστα σοβαρής αλλοίωσης του οργανισμού όπως σε ορισμένα καρκινώματα, η υποκατάσταση της χημικής θεραπείας από εναλλακτικές πρακτικές, μπορεί να είναι επικίνδυνη.

Τι πρέπει επίσης να γνωρίζετε:

Οι εναλλακτικές θεραπευτικές πρακτικές, δρουν φυσικά, πιο βαθμιαία από το χημικό φάρμακο και σε βάθος, γεγονός που απαιτεί συχνά περισσότερο χρόνο από το χημικό φάρμακο για την εμφάνιση ορατών αποτελεσμάτων, ενώ χρειάζονται αρκετές φορές υψηλού βαθμού διατροφική πειθαρχία ή αλλαγές σε ορισμένες συνήθειες της καθημερινότητας. Σε ορισμένες περιπτώσεις μάλιστα, υπάρχει παροδική επιδείνωση ορισμένων συμπτωμάτων.

Η εναλλακτική θεραπεία απαιτεί συνήθως πιο στενή κλινική παρακολούθηση, γιατί τροποποιείται με δυναμικό τρόπο, ανάλογα με την κλινική ανταπόκριση του αμυντικού συστήματος και των συμπτωμάτων.

Η εναλλακτική θεραπεία δεν δρα στο σύμπτωμα, αλλά συνολικά στον οργανισμό, λόγω δράσεων στην ικανότητα άμυνας του οργανισμού. Αυτό σημαίνει ότι έχει ολιστικούς στόχους, επιδρά συνολικά στον οργανισμό, έτσι ώστε να είναι καλύτερα.

Σάββατο 31 Δεκεμβρίου 2011

Χαμηλότερη χοληστερίνη μέσα σε λίγες εβδομάδες

Η αυξημένη χοληστερίνη είναι ένα ζήτημα που απασχολεί εκατομμύρια κόσμο σε όλο τον πλανήτη. Αφορά τόσο σε ενήλικες, όσο … και σε παιδιά τα τελευταία χρόνια. Πέρα από την οικογενή – κληρονομική χοληστερίνη, η πιο συνηθισμένη αιτία που προκαλεί την εμφάνισή της είναι η κακή και λανθασμένη διατροφή.

Τα επίπεδα της χοληστερόλης στο αίμα αυξάνονται με την ηλικία και οι καρδιολόγοι προτείνουν ότι καθένας, από την ηλικία των 20 ετών και μετά, θα πρέπει μία φορά στα 5 χρόνια να ελέγχει τη χοληστερόλη του, εκτός κι αν έχει οικογενή υπερχοληστερολαιμία ή και άλλους παράγοντες κινδύνου για καρδιαγγειακά νοσήματα.

Αν η χοληστερόλη νηστείας υπερβαίνει το επιθυμητό όριο των 200mg/dL ή η χαμηλής πυκνότητας χοληστερόλη (ή LDL ή «κακή χοληστερόλη») το 100, το να κατέβει σε ένα ασφαλέστερο επίπεδο είναι πολύ πιο εύκολο απ’ ότι νομίζουμε. Με απλές αλλαγές στον τρόπο ζωής και -αν κριθεί απαραίτητο- με την αντίστοιχη φαρμακευτική αγωγή (ιδιαίτερα αν είναι οικογενής), μπορεί κάποιος να δει σημαντική μείωση της χοληστερίνης του μέσα σε έξι εβδομάδες.

Με τη χρήση φαρμάκων, η μείωση επιτυγχάνεται πολύ πιο γρήγορα, αλλά αυτό δεν συνιστάται σε άτομα που δεν βρίσκονται σε κρίσιμη κατάσταση. Σε εκείνους, αυτό που προτείνεται είναι η αλλαγή του τρόπου ζωής τους.

Ταχύτερη μείωση της χοληστερίνης, χωρίς φάρμακα, μπορεί να επιτευχθεί, αλλά με πολύ αυστηρές αλλαγές, όπως ισχυρίζεται μία ανασκόπηση, στην οποία οι ασθενείς ακολούθησαν δίαιτα πολύ λίγων θερμίδων, σε συνδυασμό με υποκατάστατα γευμάτων για 4 εβδομάδες, προκειμένου να μειώσουν το βάρος τους και κάποιες σχετιζόμενες βιοχημικές τιμές, όπως η ολική και η κακή χοληστερόλη.

Στην προκειμένη περίπτωση, ακολουθήθηκε μία περίοδος 10 εβδομάδων συντήρησης βάρους, για να διατηρηθούν και οι βελτιώσεις που είχαν επιτευχθεί. Διαπιστώνουμε από μελέτες σαν την προηγούμενη, ότι αυτό δεν είναι εφικτό για όλες τις πληθυσμιακές ομάδες. Γι’ αυτό, και στη συνέχεια θα προτείνουμε τους πιο εφαρμόσιμους τρόπους, για να επιτευχθεί σταδιακή μείωση της χοληστερόλης, στο συντομότερο χρονικό διάστημα.

1. Θέστε τον στόχο σας: Γνωρίζετε ότι πρέπει να μειώστε τη χοληστερόλη σας, αλλά πόσο; Αυτό εξαρτάται από διάφορους παράγοντες, συμπεριλαμβανομένων του προσωπικού και οικογενειακού ιστορικού σε καρδιοπάθειες ή και άλλων καρδιαγγειακών παραγόντων κινδύνου, όπως η παχυσαρκία, η υπέρταση, ο διαβήτης και το κάπνισμα.

Αν ο κίνδυνος εκτιμάται ως σοβαρός, θα πρέπει ο στόχος για την LDL να είναι κάτω του 70, αν είναι μέτριος κάτω από 130 κι αν είναι χαμηλός, κάτω από 160. Βέβαια το σημαντικότερο όλων είναι η πρόληψη.

2. Αυξήστε τη φυσική σας δραστηριότητα: Η τακτική φυσική δραστηριότητα, όπως το έντονο περπάτημα, εκτός του ότι μειώνει την κακή χοληστερόλη, μπορεί να αυξήσει και την καλή σας χοληστερόλη, έως και 10%. Τακτική άσκηση 4 με 5 φορές την εβδομάδα θα δείξει πολύ σύντομα τα αποτελέσματά της. Αν χρησιμοποιούσαμε βηματομετρητή, ο στόχος μας θα ήταν τα 10.000 βήματα την ημέρα.

Για παράδειγμα, αν η δουλειά σας είναι γραφείου, προσπαθήστε να σηκώνεστε και να περπατάτε για 5 λεπτά κάθε ώρα. Επιπλέον, παρκάρετε το αυτοκίνητό σας λίγο πιο μακριά από τη δουλειά ή πηγαίνετε στη δουλειά με τα πόδια, αν είναι σχετικά κοντά, κατεβείτε μία ή δύο στάσεις πριν από τον τελικό προορισμό σας και κάνετε την υπόλοιπη διαδρομή με τα πόδια, ανεβείτε στον όροφο που επιθυμείτε με τις σκάλες και όχι το ασανσέρ και πολλές άλλες πρακτικές καθημερινές λύσεις.
3. Δώστε έμφαση στην πρόσληψη υγιεινών λιπαρών και όχι στον ολικό αποκλεισμό τους: Αντίθετα με ό,τι πίστευαν παλιότερα, η μείωση της χοληστερόλης δεν θα προκύψει από την αποφυγή των αυγών και των θαλασσινών, επειδή έχουν πολλή χοληστερόλη. Η βελτίωση του λιπιδαιμικού προφίλ θα προέλθει από την κατανάλωση κατάλληλων ποσοτήτων ποιοτικών λιπαρών. Τι σημαίνει αυτό; Ότι ο καθένας μας, αλλά πολύ περισσότερο αυτός που έχει αυξημένη χοληστερόλη και διατρέχει καρδιαγγειακό κίνδυνο, θα πρέπει να αποφεύγει τα υδρογονωμένα λίπη (trans λιπαρά οξέα), που βρίσκονται σε όλα τα έτοιμα φαγητά εκτός σπιτιού, θα πρέπει να καταναλώνει σε μειωμένες ποσότητες κορεσμένα λίπη, που υπάρχουν σε όλα τα τρόφιμα ζωικής προέλευσης, ιδιαίτερα όσα είναι πολύ λιπαρά.

Χρειάζεται επίσης να προσέχει και να μειώσει την κατανάλωση των ω-6 λιπαρών οξέων, που υπάρχουν σε όλα τα έλαια φυτικής προέλευσης (εκτός από το ελαιόλαδο και το λάδι κανόλα), που χρησιμοποιούνται στα επεξεργασμένα τρόφιμα. Από την άλλη, πρέπει να αυξήσει την πρόσληψη μονοακόρεστων λιπαρών οξέων, όπως το ελαιόλαδο, που θα πρέπει να χρησιμοποιείται σε κάθε χρήση και τα ω–3 λιπαρά οξέα, τα οποία περιέχονται στα λιπαρά ψάρια και τα οποία πρέπει να καταναλώνονται 2 με 3 φορές την εβδομάδα, αλλά και στα περισσότερα φυτικά έλαια και στις μαλακές μαργαρίνες.

4. Καταναλώστε περισσότερες διαιτητικές ίνες: Φρούτα, λαχανικά, όσπρια και ωμοί ξηροί καρποί. Όσον αφορά στα φρούτα, προτιμήστε τα φρέσκα και εποχιακά. Όσον αφορά στα λαχανικά, αυξήστε την πρόσληψή τους και προτιμήστε τα ωμά, βρασμένα ή στον ατμό, με ελαιόλαδο. Η κατανάλωση φρούτων και λαχανικών πρέπει να περιλαμβάνει συνολικά 5 μερίδες σε καθημερινή βάση. Σε αυτές τις 5 μερίδες, δεν πρέπει να προσμετράται περισσότερο από 1 ποτήρι φυσικού χυμού, λόγω της μειωμένης περιεκτικότητας σε φυτικές ίνες. Ωστόσο, υπάρχουν στην αγορά ροφήματα φρούτων και λαχανικών πλούσια σε διαιτητικές ίνες που μπορεί να σας βοηθήσουν στον στόχο σας. Τα όσπρια επιτρέπονται όλα και θα πρέπει να τα καταναλώνετε τουλάχιστον 2 φορές την εβδομάδα, για να ρίξετε τη χοληστερόλη σας.

Σαν σνακ μπορείτε να καταναλώνετε ωμούς και ανάλατους ξηρούς καρπούς, αλλά με μέτρο, όσον αφορά στις ποσότητές τους, γιατί περιέχουν αρκετές θερμίδες και δε βοηθάει η υπερκατανάλωσή τους στη μείωση βάρους. Όσον αφορά στα δημητριακά, αποκλείστε όλα τα επεξεργασμένα και αρχίστε να καταναλώνετε ολικής αλέσεως και μη επεξεργασμένα, όπως ψωμί, ζυμαρικά και δημητριακά πρωινού ολικής αλέσεως και αναποφλοίωτο ρύζι.

5. Απλοποιήστε τον τρόπο μαγειρέματός σας. Αποκλείστε το τηγάνισμα, το φαγητό απ’ έξω και όλα τα fast food, καθώς και όλα τα τυροπιτοειδή και τα γλυκίσματα με βούτυρο. Αρχίστε να ψήνετε, να βράζετε και να μαγειρεύετε στον ατμό και μόνο με ελαιόλαδο.

6. Μειώστε το βάρος σας. Η μείωση του βάρους έχει σαν αποτέλεσμα τη μείωση της χοληστερόλης και την αύξηση της καλής χοληστερόλης.

7. Σταματήστε το κάπνισμα. Το κάπνισμα μειώνει την καλή χοληστερόλη και επιδεινώνει τα καρδιαγγειακά νοσήματα. Αν υιοθετηθούν οι παραπάνω διατροφικές συνήθειες και ο τρόπος ζωής σας με μεγάλη πειθαρχία, θα δείτε σύντομα πολύ μεγάλες διαφορές τόσο στο βάρος σας, όσο και στη χοληστερόλη σας.

Τετάρτη 2 Ιουνίου 2010

Συνδέεται η παχυσαρκία με το άσθμα

Μια νέα αμερικανική επιστημονική μελέτη έρχεται να επιβεβαιώσει τη σχέση ανάμεσα στην παχυσαρκία και το άσθμα, κάτι για το οποίο υπήρχαν ενδείξεις από προηγούμενες έρευνες.

Η νέα μελέτη, υπό τη δρα Τζουν Μα του Ιατρικού Ερευνητικού Ινστιτούτου του Πάλο Άλτο της Καλιφόρνιας, η οποία δημοσιεύτηκε στο ιατρικό περιοδικό "Allergy" (Αλλεργία), σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερ, εξέτασε τις περιπτώσεις περίπου 4.500 ανδρών και γυναικών, εκ των οποίων το ένα τρίτο είχαν φυσιολογικό βάρος, το ένα τρίτο ήσαν υπέρβαροι και το ένα τρίτο παχύσαρκοι. Το 41% είχαν κάποιας μορφής αλλεργία και το 8% άσθμα.

Η μελέτη διαπίστωσε ότι το 12% των παχύσαρκων ατόμων είχαν άσθμα έναντι 6% όσων είχαν φυσιολογικό βάρος. Η πιθανότητα εμφάνισης άσθματος αυξανόταν όσο μεγάλωνε ο Δείκτης Σωματικής Μάζας του ατόμου (μετρά το βάρος σε σχέση με το ύψος) και ειδικότερα όσο αύξανε η περιφέρεια στην μέση. Ο κίνδυνος άσθματος ήταν υπερτριπλάσιος στα πιο παχύσαρκα άτομα σε σχέση με όσα είχαν κανονικό βάρος.

Δεν είναι ακόμα ξεκάθαρο γιατί συνδέονται οι δύο παράγοντες (παχυσαρκία και άσθμα), που και οι δύο έχουν γίνει πιο συχνοί τις τελευταίες τρεις δεκαετίες. Μερικοί αποδίδουν τη σχέση στην ευρεία και ήπια "συστημική" φλεγμονή στον οργανισμό που προκαλείται από την παχυσαρκία, ενώ άλλοι την αποδίδουν στην αντίσταση του σώματος στην ορμόνη ινσουλίνη που ρυθμίζει το σάκχαρο στο αίμα (και η οποία αυξάνει ανάλογα με το πάχος). Η αντίσταση αυτή συχνά καταλήγει στην εμφάνιση διαβήτη.

Το 37% των συμμετεχόντων στην έρευνα είχαν διαβήτη ή εμφάνιζαν ανθεκτικότητα στην ινσουλίνη. Η μελέτη όμως δεν βρήκε στοιχεία ότι αυτή η ινσουλινο-αντίσταση ήταν υπεύθυνη για τη σχέση μεταξύ παχυσαρκίας και άσθματος.

Παρασκευή 28 Μαΐου 2010

ΓΡΙΠΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΟ ΚΡΥΟΛΟΓΗΜΑ - ΔΙΑΦΟΡΕΣ, ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΤΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΟΥΜΕ

Συχνά μπερδεύουμε ένα άσχημο κρυολόγημα με τη γρίπη .
Στην πραγματικότητα είναι δύο τελείως διαφορετικά πράγματα.
Τα συμπτώματα της γρίπης είναι αιφνίδια και πολύ σοβαρότερα.
Η εικόνα που παραπέμπει σε γρίπη περιγράφεται με πολύ υψηλό πυρετό, έντονο βήχα, πονοκέφαλο και μυαλγίες. Αντίθετα, η ρινική καταρροή, το συνάχι δηλαδή, και ο χαμηλός πυρετός παραπέμπουν σε κοινό κρυολόγημα.
Το συχνό πλύσιμο των χεριών και ο αερισμός των δωματίων προφυλάσσουν από τις ιώσεις. Βασικό μέτρο προφύλαξης ωστόσο παραμένει το εμβόλιο της γρίπης. Στη χώρα μας τα κρούσματα γρίπης αυξάνουν μετά τον Ιανουάριο.
Μπορεί και τώρα να κάνει κάποιος το εμβόλιο. Η δραστηριότητα της νόσου είναι ακόμα χαμηλή. Έτσι, σε 15 μέρες περίπου το εμβόλιο θα έχει αρχίσει ήδη τη δράση του και θα ασκεί αποτελεσματική προστασία.
Μόλις 1 στους 3 Έλληνες που έχουν ένδειξη για το εμβόλιο, τελικά το πραγματοποιούν. Άνθρωποι άνω των 60 ετών, χρόνιοι ασθενείς, παιδιά, ανοσοκατεσταλμένοι ασθενείς και ομάδες επαγγελματιών όπως οι στρατιωτικοί, πρέπει να εμβολιάζονται.
Αν νοσήσουμε, δεν πρέπει να πάρουμε φάρμακα χωρίς τη συμβουλή ιατρού. Και κυρίως αντιβιοτικά φάρμακα.
Κανένας δεν πρέπει να παίρνει αντιβιοτικά από μόνος του. Αυτό ήδη το πληρώνουμε ακριβά στην Ελλάδα. Αναπτύσσεται αντοχή των μικροβίων και δεν μπορούμε να τα θεραπεύσουμε μετά. Οπωσδήποτε, και για το κοινό κρυολόγημα, και για τη γρίπη, τα αντιβιοτικά δεν έχουν καμία θέση.
Ζεστά ροφήματα, ελαφριά διατροφή και αρκετή υπομονή θα μας βοηθήσουν να ξεπεράσουμε τις αρρώστιες του χειμώνα. Και αν τα συμπτώματα χειροτερεύσουν, πρέπει να ενημερώσουμε αμέσως το γιατρό μας

Δευτέρα 17 Μαΐου 2010

Ο ΣΩΣΤΟΣ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ

Tα εμβόλια είναι πολύτιμα, γιατί πετυχαίνουν πρόκληση ανοσοποίησης του οργανισμού απέναντι σε σοβαρές παθήσεις, αποφεύγοντας ταυτόχρονα τους κινδύνους που θα απειλούσαν το άτομο, αν ερχόταν σε φυσική επαφή με τη νόσο.
Παράλληλα, μειώνουν τη διασπορά των λοιμώξεων – πράγμα που σημαίνει ότι όσα περισσότερα άτομα εμβολιάζονται, τόσο λιγότερα μπορούν να μεταδώσουν τη νόσο σε άλλα άτομα.
Τα περισσότερα εμβόλια πραγματοποιούνται από την πρώιμη παιδική ηλικία.
Aπό τη στιγμή που γεννιέται, ένα παιδί οφείλεται να εμβολιαστεί για φυματίωση και ηπατίτιδα, αν το περιβάλλον του νοσεί. Τα περισσότερα μωρά ωστόσο εμβολιάζονται οπωσδήποτε από τον δεύτερο μήνα.
Σήμερα υπάρχουν εμβόλια για 18 νοσήματα.
Ποιο είναι το πρόγραμμα εμβολιασμού?
Στους 2, 4 και 6 μήνες το παιδί πρέπει να εμβολιαστεί για διφθερίτιδα, τέτανο, κοκίτη, πολιομυελίτιδα, αιμόφιλο ινφλουέντσας Β, ηπατίτιδα Β και πνευμονόκοκκο. Στον 15 μήνα θα εμβολιαστεί για ιλαρά, παρωτίτιδα, ερυθρά και ανεμευλογιά.
3 μήνες αργότερα θα πραγματοποιήσει επαναληπτική δόση των πρώτων εμβολίων, - δόση που θα επαναλάβει και στα 4 και 6 χρόνια. Και κάθε 10 χρόνια για όλη του τη ζωή, θα εμβολιάζεται για τον τέτανο.
Τα παιδάκια από άλλες χώρες, επιβάλλεται να εμβολιαστούν με διπλή σχολαστικότητα. Επίσης, ιδιαίτερες ανάγκες εμβολιασμού έχουν και τα παιδάκια με αδύναμο ανοσοποιητικό, είτε πρόκειται για εκ γενετής αδυναμία, είτε για επίκτητη – για παράδειγμα μετά από τραυματισμό του σπλήνα.

Δυο νεότερα εμβόλια μπορεί να μην περιλαμβάνονται στο υποχρεωτικό χρονοδιάγραμμα, θεωρούνται όμως πολύτιμα.
Το εμβόλιο για τους ροταΐούς για τα βρέφη, αλλά και αυτό για τον ιό HΡV των ανθρωπίνων θηλωμάτων που απευθύνεται σε νεαρά κορίτσια, αποτελούν σημαντικά όπλα για την υγεία μας. Ειδικά το εμβόλιο για τους ροταΐούς προστατεύει από ενδεχόμενες διάρροιες και αφυδατώσεις που ταλαιπωρούν τα μωρά – λόγω της οξείας γαστρεντερίτιδας που προκαλούν οι συγκεκριμένοι ιοί, και πραγματοποιείται από τον 2ο μέχρι τον 8ο μήνα ζωής.
Οι γονείς δεν πρέπει να παραμελούν τα εμβόλια. Ακόμη και αν θεωρούν ότι τα παιδία τους είναι «προστατευμένα», αυτό μπορεί να συμβαίνει ακριβώς επειδή τα υπόλοιπα παιδάκια έχουν εμβολιαστεί.
Αν κατά λάθος παραμελήσαμε κάποια δόση, δεν είναι καθόλου αργά για να συνεχίσουμε τον κανονικό εμβολιασμό.
Ας βιαστούμε όμως, γιατί το παιδί είναι εκτεθειμένο σε κινδύνους πολύ σοβαρούς…

Παρασκευή 14 Μαΐου 2010

ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΤΑΣΗ

Mία σειρά ερωτημάτων για την υπέρταση παραμένουν αναπάντητα στη συνείδηση πολλών από μας, ακόμη και σήμερα. Μια αιμορραγία της μύτης, μια ζάλη, ένας πονοκέφαλος ή ένα «λεγόμενο πέταγμα του ματιού», μπορεί να προοιωνίζει υψηλή αρτηριακή πίεση?
Όλα αυτά είναι μύθοι.
Η υπέρταση δεν δίνει συμπτώματα, και είναι ανεξάρτητη καταστάσεων υψηλής ενδοφθάλμιας πίεσης, - όπως για παράδειγμα στο γλαύκωμα.
Ωστόσο, είναι μια νόσος που κληρονομείται?
Μελέτη 6 χωρών , με συμμετοχή 250 ελληνικών οικογενειών, αποκάλυψε σημαντικά στοιχεία για το γονιδιακό παράγοντα της υπέρτασης στη χώρα μας. Η υπέρταση στην χώρα μας θεωρείται «ηπιότερου» τύπου από ότι σε Δυτικές χώρες , όπως οι ΗΠΑ.. Εν μέρει, το υπόβαθρο της είναι γονιδιακό, και μάλιστα –κατά κανόνα κληροδοτείται από την πλευρά της μητέρας στα παιδιά.
Μια συναισθηματική φόρτιση μπορεί να.. παραπλανήσει το πιεσόμετρο?
Η συγκεκριμένη θεωρία καθιέρωσε τους πάσχοντας από τη λεγομένη «νευροπίεση», - όρο που δεν έχει καμία σχέση με την ιατρική, και που κατά μεγάλο ποσοστό αποτελεί έναν ακόμα μύθο.
Μια παρόμοια κατάσταση είναι και το «σύνδρομο της λευκής μπλούζας».
Ο εξεταζόμενος αγχώνεται, και η πίεση φτάνει στα ύψη. Ωστόσο η συγκεκριμένη κατάσταση ίσως να μην είναι και τόσο «αθώα»..
Όταν ένας ασθενής εκδηλώνει υπέρταση σε καταστάσεις τόσο λίγο στρεσογόνες, όπως μια λήψη πίεσης από τον γιατρό, τότε είναι υπερβολικά ευάλωτος στα ερεθίσματα άγχους – και αυτό είναι κάτι που πρέπει να συζητήσει με τον υπερτασιολόγο του.
Ανακρίβειες φίλων, ημιμάθεια και δοξασίες, εξακολουθούν να ανεβάζουν την πίεση μας , συχνά χωρίς πραγματικό λόγο. Και για να βεβαιώσουμε που αρχίζει ο μύθος και που η αλήθεια, μια ερώτηση στο γιατρό μας είναι η πλέον αξιόπιστη λύση…

ΟΙ ΘΕΤΙΚΟΙ ΡΟΛΟΙ ΤΟΥ ΛΙΠΟΥΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ ΜΑΣ

Έρευνες έχουν δείξει ότι τα άτομα που έχουν πολύ χαμηλή χοληστερίνη, εκδηλώνουν σε μεγαλύτερο ποσοστό εγκεφαλικές αιμορραγίες, και ότι τα φυτικά λίπη όπως το ελαιόλαδο δρουν ευεργετικά στα αγγεία.
Ο αποκλεισμός του λίπους από τη διατροφή ωστόσο είναι γενικότερα, ολέθριος για την υγεία. Χωρίς λίπος, δεν υπάρχει ζωή.
Tο λίπος είναι ένα βασικό συστατικό του ανθρώπινου κυττάρου. Επίσης, ξέρουμε ότι η χοληστερίνη είναι ένα κύριο συστατικό της κυτταρικής μεμβράνης.
Έτσι, όλες οι λειτουργίες και το όργανα του σώματος μας έχουν ως δομικό συστατικό το λίπος.
Τα λιπαρά είναι εξαιρετικά σημαντική πηγή ενέργειας του οργανισμού, και βιταμίνες όπως η Α, D, Ε και η Κ χρειάζονται λίπος ώστε να απορροφηθούν.
Κάποιοι έχουν μεγαλύτερη ανάγκη από τα λιπαρά στη διατροφή τους.
Ειδικά τα παιδιά για παράδειγμα, κατά τα δυο πρώτα χρόνια της ζωής τους, πρέπει να καταναλώνουν προϊόντα με πλήρη λιπαρά – εκτός και αν έχει αποφασίσει κάτι διαφορετικό ο γιατρός που τα παρακολουθεί. Ακόμα, σε άτομα μετά από βαρύ χειρουργείο, οι ειδικοί πολλές φορές συστήνουν διατροφή με υψηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά. Έτσι ευνοούν τον οργανισμό να έχει πιο καλή ανάρρωση.
Οι στερητικές δίαιτες, οδηγούν σε προβλήματα – κυρίως σε νέες γυναίκες, που έχουν αυξημένες ανάγκες θρεπτικών συστατικών στη διατροφή τους. Σε αυτές τις περιπτώσεις περιγράφονται περιστατικά με οξεία αμηνόρροια, δηλαδή αναστολή της εμμήνου ρήσεως. Αυτό ωστόσο δεν σχετίζεται με την μείωση των προσλαμβανόμενων λιπαρών. Είναι θέμα μείωσης του συνόλου των θερμίδων, που το αντιλαμβάνεται ο οργανισμός, και κάνει μια προσπάθεια να εξοικονομήσει την απώλεια του αίματος, πρακτικά.
Η ανάγκη για λιγότερες θερμίδες στα τρόφιμα, οδήγησε σε δημιουργία υποκατάστατων λίπους, που εγκριθήκαν από τον FDA πριν λίγα χρονιά. Ωστόσο, η έρευνα δεν έχει αποδείξει ακόμα ότι τα υποκατάστατα λίπους βοηθούν στην απώλεια βάρους ή στην επίτευξη χαμηλότερων συγκεντρώσεων λιπιδίων στο αίμα.
«Το 30 τοις εκατό των καθημερινών αναγκών μας πρέπει να καλύπτεται από λίπος, και όσοι δεν το προσλαμβάνουν θα πρέπει να αλλάξουν τη διατροφή τους.
Ο άνθρωπος στο διαιτολόγιο του πρέπει να έχει μια σωστή ποικιλία και θα ήταν προτιμότερο να καταναλώνουμε καθημερινά λίπη που προέρχονται από τα ψάρια, καθώς και φυτικές πηγές λιπαρών.».
Νέες έρευνες δείχνουν ότι λιπαρά από ψάρια όπως η σαρδέλα και ο σολομός μειώνουν το ενδεχόμενο αρρυθμιών και αιφνιδίων θανάτων σε ασθενείς που πάσχουν από στεφανιαία νόσο.
Ωστόσο ας μην ξεχνάμε ότι η υπερβολή στην κατανάλωση του λίπους έχει ολέθριες επιπτώσεις για την υγεία

Πέμπτη 6 Μαΐου 2010

Η ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΟΥΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΥΠΟΣΤΕΙ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ

Αμέσως μετά την έξοδο από το νοσοκομείο, ο ασθενής με εγκεφαλικό πρέπει να απευθυνθεί σε ειδικό κέντρο αποκατάστασης. Mε αυτόν τον τρόπο είναι εφικτό να αντιμετωπίσει με μεγάλη αποτελεσματικότητα, προβλήματα όπως η σπαστικότητα, η αδυναμία βάδισης, και ο έλεγχος των σφικτήρων.
Το προνόμιο της πρώιμης αποκατάστασης είναι ότι, πριν εκδηλωθούν κάποια προβλήματα που οφείλονται σε μια «άναρχη» αυτόματη ανάρρωση του εγκεφάλου και των λειτουργιών του σώματος, μπορούμε να καθοδηγήσουμε έτσι τις καταστάσεις ούτως ώστε να έχουμε μια πολύ καλύτερη ανάρρωση, σε ένα πιο ώριμο στάδιο της εγκεφαλικής λειτουργίας.
Εάν η αποκατάσταση καθυστερήσει να γίνει, ο αγώνας δεν έχει χαθεί. Ωστόσο, οι βλάβες θα περιοριστούν με πολύ μεγαλύτερη δυσκολία.
Τα νεότερα δεδομένα υπογραμμίζουν τη δυνατότητα του εγκεφάλου να προσαρμόζεται, και να αντιδρά θεραπευτικά στη βλάβη που έχει υποστεί. πριν μερικά χρόνια, ένας ασθενής με δεξιά ημιπληγία μάθαινε να κάνει όλες του τις λειτουργίες με το αριστερό χέρι, σαν υποκατάσταση της έλλειψης λειτουργίας του δεξιού χεριού. Αυτό είναι τελείως αντίθετο με την καινούργια άποψη της νευροπλαστικότητας, όπου με το δεξί χέρι πρέπει να κάνει τα πάντα, ώστε να αντιμετωπίσει το πρόβλημα.
Η επανεκπαίδευση των γνωσιακών λειτουργιών με σύγχρονα μέσα, και η αποκατάσταση του λόγου και της κατάποσης, έχουν καλό αποτέλεσμα στην απόλυτη πλειονότητα των ασθενών.
Όταν ο ασθενής επιστρέψει στο σπίτι του, με τη βοήθεια της ομάδας των ειδικών, θα συνεχίσει την αποκατάσταση για χρόνια. Φάρμακα, νάρθηκες, αλλά και αντικείμενα για το μπάνιο και το φαγητό, θα τον βοηθήσουν να συνέχιση μια σχεδόν φυσιολογική ζωή. Είναι δυνατό έως και να οδηγήσει ξανά το αυτοκίνητο του, με το ειδικό πρόγραμμα «Ηνίοχος», του Εθνικού Κέντρου Αποκατάστασης. Στο κέντρο, υπάρχει ένας ειδικός προσομοιωτής που οδηγεί ο ασθενής, βλέποντας τις δυνατότητες του – το κομμάτι τις προσοχής, της γρήγορης αντίδρασης, και το κινητικό. Έτσι ο ασθενής μπορεί να πάρει μέχρι και δίπλωμα οδήγησης.
Ένας στους τέσσερις ασθενείς θα αναρρώσει με μικρή ανικανότητα, και ένας στους 10 θα αναρρώσει σχεδόν πλήρως. Η αποκατάσταση απαιτεί επιμονή, - αλλά σίγουρα αξίζει την προσπάθεια.

Τετάρτη 5 Μαΐου 2010

ΚΥΣΤΗ ΚΟΚΚΥΓΟΣ, ΕΝΑ ΣΥΧΝΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ...

H κύστη κόκκυγος είναι μια χρόνια φλεγμονή πάνω από τη μεσογλουταία σχισμή.
Ονομάζεται και τριχοφωλεακή κύστη, αφού πρόκειται για μια κύστη που περιέχει τρίχες. Εκδηλώνεται κυρίως σε νέους, δασύτριχους και παχύσαρκους άνδρες.
Η κύστη κόκκυγος είναι μια χρόνια φλεγμονή, η οποία οφείλεται – όπως ξέρουμε πλέον σήμερα, στην είσοδο τριχών μέσα από τους πόρους, οι οποίες εγκαθίστανται κάτω από το δέρμα, και με τις κατάλληλες συνθήκες φλεγμαίνουν, και έτσι έχουμε τη φλεγμονή της κύστης κόκκυγος.
Σπανιότερα, η κύστη εμφανίζεται σε βρέφη, γεγονός που αποδίδεται σε κληρονομικούς παράγοντες.
Η φλεγμονή της κύστης κόκκυγος εκδηλώνεται με πολύ έντονο πόνο.
Εάν δεν αντιμετωπιστεί γρήγορα, μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε σηψαιμία.
Είναι σημαντικό να αντιμετωπιστεί εγκαίρως, πριν την εμφάνιση φλεγμονής. Μια μικρή τρύπα στο δέρμα της περιοχής, ή ένα οροαιματηρό στίγμα σε λευκό εσώρουχο, πρέπει να οδηγήσει αμέσως στο γιατρό. Σύμφωνα με τους ειδικούς ασθενής μπορεί κάποιες φορές να αποφύγει την κύστη και τις υποτροπές της με τη σχολαστική καθαριότητα, με την απώλεια βάρους, με την κίνηση, και κυρίως με την έγκαιρη διάγνωση.
Η θεραπεία, σε κάθε περίπτωση θα οδηγήσει τον ασθενή στο χειρουργείο.
Σκοπός είναι η πλήρης εκτομή της κύστεως, και η αποφυγή έτσι μελλοντικής υποτροπής. Η εν λόγω εκτομή γίνεται με διάφορα μέσα – λέιζερ, ραδιοκύματα, ή και νυστέρι, για να αφαιρέσουμε την κύστη του κόκκυγα.
Δεν υπάρχει ιδανική χειρουργική επέμβαση για όλες τις περιπτώσεις.
Ο γιατρός επιλεγεί την κατάλληλη μέθοδο, ανάλογα με τις ειδικές ανάγκες του καθέναν από τους ασθενείς.

Τρίτη 4 Μαΐου 2010

ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΗΜΙΚΡΑΝΙΑ

O πόνος αφόρητος, χτυπάει σαν σφυρί. Και μόνη αιτία, η λήψη ενός απλού φαρμάκου. Ποια σκευάσματα ενοχοποιούνται συχνότερα για ημικρανίες;
pλέον επίφοβα θεωρούνται τα φάρμακα για τη στεφανιαία νόσο, για τη στηθάγχη, τα νιτρώδη καθώς και τα αντιυπερτασικά. Παράλληλα όμως, πονοκέφαλο προκαλούν συχνά τα αποσυμφορητικά της μύτης, και παλαιοτέρα αντιβιοτικά, αλλά και τα αντιλιπιδαιμικά σκευάσματα. Χαρακτηριστικά, το 8 περίπου τοις εκατό των ασθενών που λαμβάνουν σχετικές ουσίες, υποφέρουν από τις συγκεκριμένου τύπου ημικρανίες.
Ποιός όμως είναι ο μηχανισμός της ημικρανίας από φαρμακευτικές ουσίες; Η διάταση των αγγείων του εγκεφάλου συνήθως αιτιολογεί τη συγκεκριμένη παρενέργεια. Τα παραπάνω φάρμακα λειτουργούν προκαλώντας αγγειοδιαστολή. Και η διάταση αυτή των αγγείων της μήνιγγας ισοδυναμεί με ημικρανία.
Η αντιμετώπιση αυτής της παρενέργειας επιτυγχάνεται όταν το φάρμακο αντικατασταθεί. Σε περιπτώσεις εθισμού στην ένοχη ουσία όμως, μπορεί να απαιτηθεί και εισαγωγή στο νοσοκομείο για καλύτερο συντονισμό και στήριξη του ασθενούς.
Η συνεργασία με το γιατρό θα αποτρέψει ενδεχόμενα προβλήματα. Κανένας πόνος άλλωστε δε θεωρείται εκ των προτέρων ανίκητος.

Πέμπτη 29 Απριλίου 2010

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΟΙ «ΜΥΡΜΗΓΚΙΕΣ»;

Oι μυρμηγκιές είναι ένα πολύ συχνό και τελείως ακίνδυνο πρόβλημα του δέρματος, που εκδηλώνεται κυρίως στα άκρα και το πρόσωπο.
Οφείλονται αποκλειστικά σε έναν ιό. Ο ιός αυτός, ο οποίος παρουσιάζει πολλούς τύπους, λέγεται HPV. Κάποιοι τύποι του ιού προσβάλλουν τους βλεννογόνους, και κάποιοι το δέρμα. Οι τύποι λοιπόν που προσβάλλουν το δέρμα, προκαλούν τις μυρμηγκιές.
Κάποιες φορές, όταν εκδηλώνονται στα πέλματα για παράδειγμα, οι μυρμηγκιές είναι πολύ επώδυνες.
Οι μυρμηγκιές προσβάλλουν συχνότερα τα μικρά παιδιά και τους ανοσοκατασταλμένους ασθενείς. Μεταδίδονται κυρίως με την άμεση επαφή, και με την κοινή χρήση αντικειμένων σε χώρους όπως τα γυμναστήρια και οι πισίνες.
Πάνω από τις μισές θεραπεύονται μόνες τους σε λίγους μήνες.
Δεν είναι επικίνδυνες – ωστόσο, καλό είναι να αντιμετωπίζονται.
«θεραπεία χρειάζεται όταν προκαλούν συμπτώματα όπως πόνο και λειτουργικά προβληματα. Επίσης, δεδομένου ότι είναι μολυσματικές, χρειάζoνται θεραπεία ώστε να μειώσουμε την εξάπλωση του ιού στο περιβάλλον.»
Η θεραπεία γίνεται με τοπικά κερατολυτικά και ανοσοτροποποιητικά φάρμακα, και με μεθόδους καυτηριασμού. Ο καυτηριασμός γίνεται είτε με θερμότητα, είτε με λέιζερ, είτε με ψύχος, δηλαδή κρυοθεραπεία.
Δεν είναι επώδυνη μέθοδος, γι αυτό δεν χρειάζεται αναισθησία πριν την εφαρμογή της.
Καμία από τις θεραπείες των μυρμηγκιών δεν είναι οριστική. Οι μυρμηγκιές συχνά εκδηλώνουν υποτροπές

ΑΠΟΤΡΙΧΩΣΗ ΑΝΔΡΩΝ

Κάποτε η τριχοφυία στα αρσενικά ήταν δείγμα ανδρισμού. Σήμερα η μόδα επιτάσσει το ανδρικό σώμα να είναι άτριχο, όπως ακριβώς και της γυναίκας. Σε τι διαφοροποιείται όμως η αποτρίχωση σε έναν άνδρα; σ’ έναν άνδρα οι δυσκολίες που παρουσιάζονται στην αποτρίχωση αφορούν κατ’ αρχήν την πυκνότητα της τριχοφυίας του και κατά δεύτερον το επίπεδο των ορμονών του.

Στις γυναίκες η ανεπιθύμητη τριχοφυία εντοπίζεται κυρίως στο πρόσωπο. Στους άνδρες το αντίστοιχο σημείο είναι η πλάτη και ακολουθούν οι ώμοι, ο θώρακας και στο πρόσωπο το κατώτερο τμήμα του λαιμού. δεν μπορούμε ποτέ να πούμε ότι δε θα ξαναβουν οι τρίχες, είτε με τη μέθοδο του ιατρικού λέιζερ, είτε με τη μέθοδο του παλμικού φωτός. Αυτό που κάθε πλαστικός χειρουργός επιδιώκει είναι να κάνει αναμνηστικές εφαρμογές, σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερα διαστήματα.

Το ιδανικό δέρμα για εφαρμογή λέιζερ ή παλμικού φωτός είναι το ανοιχτόχρωμο με σκούρα τριχοφυία. Το σκουρόχρωμο δέρμα θεωρείται πιο ευαίσθητο και οι ξανθές τρίχες, λόγω μειωμένης μελανίνης, δεν καταστρέφονται εύκολα.

Και σ’ αυτές τις σύγχρονες κατά τα άλλα μεθόδους όμως υπάρχουν αντενδείξεις.« ... υπάρχουν περιπτώσεις δερματοπαθειών στις οποίες δεν επιτρέπεται να γίνει εφαρμογή τέτοιων μεθόδων αποτρίχωσης. Υπάρχουν φωτοευαίσθητα δέρματα ή ασθενείς, στους οποίους χορηγούνται φάρμακα που προκαλούν φωτοευαισθησία. Σ’ αυτούς τους ασθενείς ενδέχεται να δημιουργήσουμε μεγάλα προβλήματα αν γίνει συνεδρία με λέιζερ ή παλμικό φως...».

πρέπει να απευθυνόμαστε πάντα σε εξειδικευμένα άτομα. «Οι θεραπείες με ιατρικά λέιζερ υψηλής συχνότητας, γίνονται πάντα από πλαστικούς ιατρούς ή δερματολόγους. Οι θεραπείες με παλμικό φως μπορεί να γίνουν και από αισθητικούς».

Χρειάζεται προσοχή και ενημέρωση λοιπόν, ώστε να μη θυσιάσουμε στο βωμό της ομορφιάς την υγεία μας..

ΑΠΟΤΡΙΧΩΣΗ ΓΥΝΑΙΚΩΝ

Η τριχοφυία κάποτε ήταν απαραίτητη για την επιβίωση, σήμερα όμως κρίνεται ανεπιθύμητη, ιδίως απ’ τις γυναίκες. Οι σύγχρονες μέθοδοι αποτρίχωσης ακούν στο όνομα λέιζερ και παλμικό φως. Πόσο ασφαλείς είναι όμως για την επιδερμίδα; ελωχεύουν πολλοί κίνδυνοι, ιδίως αν ο χειρισμός των ιατρικών μηχανημάτων γίνεται από άτομα που δεν γνωρίζουν. Ένας απ’τους σοβαρότερους κινδύνους είναι τα εγκαύματα και οι αποχρωματισμοί του δέρματος,Η φωτοαποτρίχωση συνίσταται σε ένα ευρύ φάσμα φωτός, το οποίο απορροφάται απ’ τη μελανίνη της τρίχας στο βολβό, καταστρέφοντάς τη.

Τα ιατρικά λέιζερ υψηλής συχνότητας, με μια δέσμη φωτός καταστρέφουν τη θηλή της τρίχας, εμποδίζοντάς τη να αναγεννηθεί. «Συνήθως αυτό που πετυχαίνουμε είναι να γίνονται οι αναμνηστικές συνεδρίες μετά από ένα χρόνο ή ακόμα και δύο»,
Η εμπορευματοποίηση της ομορφιάς, όπως λένε οι επιστήμονες, πολλές φορές θέτει τη ζωή των γυναικών σε κίνδυνο και το πορτοφόλι τους σε μαρασμό. Υποσχέσεις για ριζικές λύσεις σε μία μόλις εβδομάδα, είναι πέρα ως πέρα αυθαίρετες και αστείες.

Τα σημεία που αποτριχώνουν συνήθως οι γυναίκες είναι το πρόσωπο, το οποίο χρειάζεται δώδεκα με δεκαπέντε συνεδρίες και οι μηροί, οι γάμπες, οι μασχάλες, η κοιλιά και το στήθος, σημεία που απαιτούν τουλάχιστον οκτώ εφαρμογές για εγγυημένα αποτελέσματα.

Ειδικά όσον αφορά στο πρόσωπο,είναι πολλές οι δυσκολίες. Πολλές κοπέλες που δεν έχουν ισορροπημένα επίπεδα ορμονών θα δυσκολευθούν να επιτύχουν ένα καλό αποτέλεσμα.